κανόνες  skeet                     

 

Βάσει των νέων κανονισμών που θα ισχύουν από 01/01/2013 έχουμε αλλαγές στις αποστάσεις των δίσκων 68 μ. +/- 1μ. καθώς και στην σειρά των βατήρων:

Βατήρες 1,2,3 όπως και παλαιότερα,

βατήρας 4 (δύο μονοί δίσκοι),

βατήρες 5,6,7 όπως και παλαιότερα,

βατήρας 4 (2 διπλοί δίσκοι) και τέλος,

βατήρας 8 όπως και παλαιότερα .

 

 

Καθορισμός της γραμμής για το skeet.

 

Σε επίσημους αγώνες από το 2013 στον έλεγχο εξοπλισμού που γίνεται πριν από κάθε αγώνα , αφού ελεγχθεί η γραμμή του skeet βάσει των κανονισμών της I.S.S.F. που ισχύουν η γραμμή αυτή θα σφραγίζεται με δύο μόνιμα clips της I.S.S.F. που θα φέρουν αριθμό, θα γίνει μέτρηση μήκους από την ραφή του ώμου του γιλέκου του αθλητού στο σημείο που ακουμπά στο λαιμό. Για κάθε αθλητή συμπληρώνεται πιστοποιητικό που αναγράφει το όνομα του αθλητή τον αριθμό του clip το μετρηθέν μήκος και λοιπά στοιχεία όπως χώρα I.S.S.F Νο. Τα στοιχεία αυτά καταχωρούνται σε data base που θα χρησιμοποιείται από τους κριτές κάθε αγώνα.

Κάθε αθλητής πρέπει να φέρει πάντα το πιστοποιητικό αυτό και η απώλεια του σε τυχαίο έλεγχο έχει κόστος για επανέκδοσή του 20 ευρώ.

Θα υπάρχει τυχαίος έλεγχος αθλητών ή έλεγχος όπου υπάρχουν ενδείξεις αλλαγής. Κάθε αθλητής μπορεί να έχει πολλά ελεγμένα γιλέκα τα οποία πρέπει να προσέχει και δικαιολογίες όπως πλύσιμο κ.λ.π. δεν γίνονται δεκτές. αν σε κάθε άλλη περίπτωση αλλάξουν οι όποιες διαστάσεις που αφορούν τον αθλητή αυτός οφείλει να πάει για επανέλεγχο και επανακαθορισμό της γραμμής skeet σε οποιοδήποτε επίσημο αγώνα.

 

 

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ SKEET 2013

 

Μετά από την ολοκλήρωση του αγώνα 125 δίσκων(5 πούλες επί 25 δίσκους) πρέπει να έχουμε κατάταξη για τους έξι κορυφαίους αθλητές του αγώνα οι οποίοι θα αγωνισθούν στον ημιτελικό (semi final) των 16 δίσκων.

Αν υπάρχουν ισοπαλίες για την κατάταξη αυτήν έχουμε shoot-off. Η επιλογή της σειράς των αθλητών για το shoot-off θα γίνει με κλήρωση και στο shoot-off θα χρησιμοποιηθεί ο βατήρας 4 του skeet. Ο πρώτος αθλητής που έχει κληρωθεί ξεκινάει από τον βατήρα 4 ρίχνοντας ένα κανονικό διπλό και οι υπόλοιποι ακολουθούν, αν υπάρξει ισοβαθμία συνεχίζουν με ανάποδο διπλό έτσι ώστε να έχουμε επιλογή έξι αθλητών για να συμμετέχουν στον ημιτελικό (semi final).

Αφού καθοριστούν οι έξι αθλητές του ημιτελικού αυτοί βάσει της κατάταξης του αγώνα 125 δίσκων(qualification) παίρνουν νέους αριθμούς (bib numbers) από το 1 έως το 6 δηλαδή ο αθλητής με την καλύτερη επίδοση θα πάρει το νούμερο έξι και θα ρίξει τελευταίος στη σειρά του ημιτελικού ενώ ο αθλητής με την χειρότερη επίδοση θα πάρει το νούμερο ένα και θα ρίξει πρώτος, αν υπάρξουν ισοβαθμίες μεταξύ των αθλητών σε αυτούς εφαρμόζεται ο κανονισμός count back. Όλοι οι αθλητές ξεκινούν με μηδενικό σκορ σε κάθε διαδικασία που ακολουθεί παρακάτω.

Πριν από την έναρξη του ημιτελικού γίνεται το μοναδικό test fire, μέχρι την ολοκλήρωση του αγώνα.

O ημιτελικός semi final 16 δίσκων γίνεται στους βατήρες 3,4,5,4 κάθε αθλητής ανάλογα με το bib no ρίχνει σε κάθε βατήρα ένα κανονικό διπλό και ένα ανάποδο διπλό (δηλαδή τέσσερεις δίσκους σε κάθε βατήρα).

Αν μετά την ολοκλήρωση του ημιτελικού, δεν καθορισθούν οι τέσσερεις κορυφαίοι αθλητές ανά ζεύγη δηλαδή ο πρώτος με το δεύτερο αθλητή, ο τρίτος με τον τέταρτο και δεν αποκλεισθούν οι δύο τελευταίοι αθλητές, έχουμε shoot-off.

Το shoot-off μετά τον ημιτελικό γίνεται όπως θα αναφέρουμε παρακάτω:

Οι αθλητές οι οποίοι ισοβαθμούν για να καθορισθεί η όποια θέση τους, διατηρούν τους ίδιους αριθμούς (bib no),οι οποίοι δείχνουν ποιος αθλητής θα ρίξει πρώτος και ποιοι θα ακολουθήσουν. Ο αθλητής με μικρότερο bib no ρίχνει πρώτος και ο αθλητής με το μεγαλύτερο bib no τελευταίος.

Χρησιμοποιούμε τους βατήρες 3,4,5,3….κ.λ.π. όλοι οι αθλητές με τη σειρά των bib no ρίχνουν πρώτα στον βατήρα 3 ένα κανονικό διπλό, αν δεν υπάρξει κατάταξη συνεχίζουμε με ένα ανάποδο διπλό στον ίδιο βατήρα. Μετά ρίχνουν όπως και προηγουμένως στο βατήρα 4, αν χρειαστεί στο βατήρα 5 και μετά από την αρχή στο βατήρα 3 κ.λ.π..

Μετά τα shoot-off, όπου είναι αναγκαία, πρέπει να αποκλεισθούν οι αθλητές με κατάταξη 5 και 6 που σε περίπτωση ισοβαθμίας για την τελική τους κατάταξη χρησιμοποιείται το αποτέλεσμά τους από τον αγώνα 125 δίσκων και αν και εκεί ισοβαθμούν εφαρμόζεται ο κανονισμός count back.

Όλοι οι αθλητές που θα συμμετέχουν στους δύο τελικούς ξεκινούν με μηδενικό σκορ.

Το ζευγάρι των αθλητών με κατάταξη τρίτου-τέταρτου ξεκινά τον τελικό του χάλκινου μεταλλίου (bronze final) 16 δίσκων στους βατήρες 3,4,5,4. κάθε αθλητής ανάλογα με το bib no ρίχνει σε κάθε βατήρα ένα κανονικό διπλό και ένα ανάποδο διπλό (δηλαδή τέσσερεις δίσκους σε κάθε βατήρα).

Ο αθλητής με το μικρότερο bib no ρίχνει πρώτος στο βατήρα 3 έτσι ώστε να ολοκληρωθεί ο τελικός για το χάλκινο μετάλλιο. Αν μετά την ολοκλήρωση του χάλκινου τελικού υπάρχει ισοβαθμία εφαρμόζεται shoot-off όπως περιγράψαμε παραπάνω.

Αφού καθορισθεί ο χάλκινος νικητής ξεκινά ο τελικός 16 δίσκων για το χρυσό και αργυρό μετάλλιο (gold-silver final). Αν μετά τον τελικό υπάρξει ισοβαθμία έχουμε shoot-off, όπως παραπάνω.

 

 Γενικά:ΤΟ ΑΘΛΗΜΑ ΣΚΗΤ

 

          Κατ’ αρχήν το σκητ είναι αγώνισμα σχετικό με τις κυνηγετικές ντουφεκιές. Αφορά γρήγορες και κοντινές βολές, σε μία ποικιλία από γωνίες, με έμφαση στις τραβέρσες. Οι δίσκοι εμφανίζονται με τυχαία χρονοκαθυστέρηση από το κάλεσμα που ποικίλλει από 0 έως 3 δευτερόλεπτα. Επίσης, ο σκοπευτής ξεκινάει την κίνηση ανεπώμιστος, και μάλιστα με το κοντάκι του όπλου στο ύψος του ισχίου, σημείο που σημειώνεται με μία ταινία πάνω στο γιλέκο του. Ταυτόχρονα όμως, είναι και καθαρόαιμα τεχνικό αγώνισμα, με απαιτήσεις σωματικές, διανοητικές και ψυχολογικές

 

 

 

 

Το stand που διεξάγεται το σκητ έχει σχήμα ημικυκλικό. Στα άκρα του ημικυκλίου υπάρχουν τα δύο “σπιτάκια”, τα οποία απέχουν μεταξύ τους 38 περίπου μέτρα. Το ψηλό σπιτάκι στα αριστερά ονομάζεται “pull” και το χαμηλό σπιτάκι δεξιά ονομάζεται “mark”. Τα σπιτάκια αυτά φιλοξενούν τις δυο μηχανές του σκητ, οι οποίες εκτοξεύουν τα πιάτα σε διασταυρούμενες πορείες. Οι σκοπευτές ρίχνουν από 8 βατήρες, οι οποίοι είναι τοποθετημένοι πάνω στο ημικύκλιο, εκτός από τον Νο8, που είναι ανάμεσα στα δύο σπιτάκια. Ο Νο1 και ο Νο7 είναι μπροστά στα σπιτάκια pull και mark αντίστοιχα

 

 

 

 

Το μενού περιλαμβάνει 25 δίσκους, οι οποίοι μοιράζονται στους 8 βατήρες ως μονοί και διπλοί (ντουμπλέδες). Συγκεκριμένα, για το Ολυμπιακό σκητ που μας ενδιαφέρει, μιας και αυτή τη μορφή σκητ ρίχνουμε στην Ελλάδα, το μενού έχει ως εξής:

 

 

 

·         Βατήρας Νο 1: 1 μονό πιάτο pull & 1 ντουμπλές ξεκινώντας από το pull.

 

·         Βατήρας Νο 2: Το ίδιο με το Νο 1.

 

·         Βατήρας Νο 3: Το ίδιο με το Νο 1 και Νο 2.

 

·         Βατήρας Νο 4: 1 μονό pull, 1 μονό mark, 1 ντουμπλές ξεκινώντας από το pull και 1 ντουμπλές ξεκινώντας από το mark, σύνολο 6 δίσκοι.

 

·         Βατήρας Νο 5: 1 μονό mark & 1 ντουμπλές ξεκινώντας από το mark.

 

·         Βατήρας Νο 6: Το ίδιο με το Νο 5.

 

·         Βατήρας Νο 7: 1 ντουμπλές ξεκινώντας από το mark.

 

·         Βατήρας Νο 8: 1 μονό pull & 1 μονό mark. Στον 8, τα πιάτα πρέπει να σπάσουν πριν περάσουν το σημαιάκι που μαρκάρει την μέση της απόστασης ανάμεσα στα δύο σπιτάκια.

 

Η απόσταση που διανύουν οι δίσκοι είναι 65 με 67 μέτρα σε συνθήκες άπνοιας. Οι δίσκοι μπορούν να χτυπηθούν εντός συγκεκριμένων ορίων .

 

Οι σκοπευτές απαγορεύεται να επωμίσουν το όπλο πριν την εμφάνιση του δίσκου και απαγορεύεται να κρατούν το κοντάκι ψηλότερα από ένα σημείο του γιλέκου που μαρκάρεται με εμφανή ταινία στο ύψος του αγκώνα. Η εμφάνιση των δίσκων γίνεται με ηλεκτρονικά ελεγχόμενη τυχαία χρονοκαθυστέρηση 0 έως 3 δευτερολέπτων.

 

Τα όπλα είναι αλληλεπίθετα με σύνηθες μήκος κάννης τα 71 εκατοστά, ανοικτά τσοκάκια (συνήθως κυλίνδρους) και βάρος 3,6 – 3,8 κιλά.

 

 

 

 Εθιμοτυπικά:

 

 

          Σαφώς ευκολότερα εδώ τα πράγματα από το τραπ, και πιο ανάλαφρη η ατμόσφαιρα μέσα στο stand κατά την διάρκεια της πούλας.

 

Οι σκοπευτές (6 στον αριθμό) ξεκινούν από τον βατήρα Νο 1. Ο πρώτος σκοπευτής μπαίνει στον βατήρα να ρίξει, ενώ οι υπόλοιποι είναι από πίσω του, εκτός βατήρα. Αφού ρίξει στους δίσκους του, μπαίνουν και οι υπόλοιποι ένας ένας με την σειρά τους, μέχρι να ρίξουν όλοι. Ύστερα, μετακινούνται στον επόμενο βατήρα, όπου επαναλαμβάνεται η ίδια διαδικασία.

 

Προσοχή. Οι σκοπευτές που είτε μόλις έχουν ρίξει ή πρόκειται να ρίξουν σε έναν βατήρα, δεν κόβουν βόλτες μέσα στο stand, αλλά είναι συγκεντρωμένοι πίσω από τον σκοπευτή που βρίσκεται στον βατήρα.

 

Επίσης, αυτές οι στιγμές αναμονής δεν ενδείκνυνται για κουτσομπολιά και κουβεντούλα, οφείλουμε στους συναθλητές μας σεβασμό , δηλαδή ησυχία.

 

 

 

Τεχνική:

 

 

          Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Λέγεται ότι το τραπ μαθαίνεται εύκολα, αλλά αφού το μάθεις έχεις διακυμάνσεις στην απόδοσή σου, ενώ το σκητ μαθαίνεται δύσκολα, αλλά ύστερα είναι εύκολο να κρατηθείς σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο απόδοσης, με μικρές διακυμάνσεις. Παρ’ όλο που υπάρχει μία δόση αλήθειας, σηκώνει πολύ ανάλυση και σίγουρα δεν είναι επί του παρόντος. Θα συμφωνήσω πάντως στο πρώτο σκέλος, ότι δηλαδή το σκητ πράγματι μαθαίνεται δυσκολότερα.

 

 

 

Στρατηγική:

 

 

          Ναι, καλά ακούσατε. Το σκητ, πέρα από αγώνισμα τεχνικής επιδεξιότητας, είναι και αγώνισμα στρατηγικής. Όπως στο γαλλικό μπιλιάρδο πρέπει όχι μόνο να κάνεις καραμπόλα, αλλά και να τοποθετήσεις την μπίλια σου με τέτοιο τρόπο, ώστε να “στήσεις” και την επόμενη καραμπόλα, έτσι και στο σκητ, δεν αρκεί να σπάσεις το πιάτο σε ένα οποιοδήποτε σημείο, αλλά να το σπάσεις σε προκαθορισμένο σημείο που θα σου επιτρέψει να έχεις απόλυτο έλεγχο και στο δεύτερο πιάτο του ντουμπλέ.

 

Πολλοί σκοπευτές χρησιμοποιούν το maintained lead στο πρώτο πιάτο του ντουμπλέ, αλλά λόγω κακής εφαρμογής του αργούν, με αποτέλεσμα να μην έχουν αρκετό χρόνο για το δεύτερο πιάτο, το οποίο ύστερα κυνηγάνε απελπισμένα για να το σπάσουν με swing through. Λάθος! Ή εφαρμόζεις μία τεχνική ή κάνεις ότι σου κατέβει. Και τα δύο πιάτα πρέπει να σπάσουν με την ίδια ακριβώς τεχνική, και κυρίως σε προκαθορισμένα σημεία που εντάσσονται μέσα στην “ζώνη ελέγχου” του σκοπευτή, μία ζώνη δηλαδή στο οπτικό πεδίο του, όπου ο σκοπευτής “δουλεύει” με συγκεκριμένο τρόπο και οικονομία κινήσεων, χωρίς να κυνηγάει τ`α πιάτα σε όλο το stand.

 

Ο τρόπος για να επιτύχεις αυτήν την οικονομία κινήσεων και χρόνου, είναι να εφαρμόζεις την προσκόπευση κατά την διάρκεια της επώμισης, και μόλις το κοντάκι κουμπώσει στο ζυγωματικό, να πατιέται ακαριαία η σκανδάλη.

 

Για να επιτύχουμε το σπάσιμο στο ακριβές σημείο που θέλουμε, θα πρέπει να ξέρουμε ακριβώς πού τοποθετούμε τις κάννες του όπλου πριν ζητήσουμε τον δίσκο, πού κοιτάμε για να δούμε τον δίσκο, και πάνω απ’ όλα να ξεκινήσουμε την κίνηση του όπλου ακαριαία με την εμφάνιση του δίσκου. Μαλακά μεν, αλλά ακαριαία.

 

Αυτό είναι και το σημαντικότερο στην τεχνική maintained lead. Όλες σχεδόν οι αστοχίες πηγάζουν από αυτήν ακριβώς την αδυναμία, να αποτύχουμε δηλαδή να ξεκινήσουμε ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ με την εμφάνιση του δίσκου.

 

 

          Είναι πραγματικά “μαγικό” να βλέπεις πόσα πράγματα έχει τον χρόνο να αναλύσει ο ανθρώπινος εγκέφαλος σε 5/10 του δευτερολέπτου (τόσο διαρκεί η πρώτη ντουφεκιά του ντουμπλέ) και με πόση ακρίβεια μαθαίνει να υπακούει το ανθρώπινο σώμα. Βέβαια, αυτά έρχονται με τον καιρό και κυρίως με ποιοτική προπόνηση, θέληση, υπομονή και πειθαρχία.

 

          Καλή επιτυχία λοιπόν, και κυρίως καλό ταξίδι στην αναζήτηση της αρμονίας που κρύβεται μέσα στο σκητ. Και να θυμάστε, σημασία δεν έχουν τα 25άρια, αλλά η εκμάθηση της λεπτής τέχνης που απαιτείται για να αισθανθούμε κύριοι του παιχνιδιού και να επιβληθούμε στους μικρούς πορτοκαλί διαβόλους.